سید عباس عظیمی که از مدیران خوشنام و خدمتگزار وزارت ارشاد می باشد مامور تشکیل این موسسه می شود و با تحمل سختی های فراوان و رفع چالشهای بسیار این موسسه را برپا و تا سال ۹۸ مدیرعامل این موسسه بوده است.

در سال ۹۸ در پی بروز برخی اختلافات و تصمیم به تغییر ساختارها در وزارت ارشاد سید عباس عظیمی از سمت خود برکنار گردید.

این برکناری با مخالفت بسیاری از هنرمندان پیشکسوت روبرو گردید.

آقای دکتر احمد ناطقی پیشکسوت عکاسی، دکتر محمود عزیزی پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون همچنین دکتر بردیا صدر نوری، خانم فریده سپاه منصور و جمع کثیری به این تصمیم عکس العمل نشان داده اند.

اگرچه سید عباس عظیمی از پیشکسوتان خواست که بیانیه و اطلاعیه ای در حمایت او منتشر نکنند، اما برخی از آنها سکوت نکرده و گله های خویش را منتشر گردند.

یکی از این هنرمندان پیشکسوت سینمای ایران استاد داریوش ارجمند است که سخنان ایشان و درخواست سید عباس عظیمی از پیشکسوتان در پی می آید.

سلام خدمت دوستان هنری عزیزم و اعضای موسسه هنرمندان پیشکسوت

همگی پیام اخیر آقای عظیمی را خواندیم ، نوشته بود که برنمی گردد و همه را دعوت به آرامش و ننوشتن مطلب گلایه آمیز کرده بود.

من یک سرسوزن به صداقت و سلامت او در بده بستان با مخالفین موسسه شک ندارم ، که اگر او اهل مماشات و منفعت طلبی شخصی بود ، امروز بدون شک تغییر نمی کرد ، هر چند که اگر اینگونه  بود ، هیچگاه تا این اندازه مورد محبت و وثوق هنرمندان نبود.

 دلم گرفت که چه به او کرده اند که باید این پیام را بنویسد .

سید عزیز می داند که اگر خصایص خوبش نبود ، حاضر نمی شدیم  یاری اش کنیم.

قطعا من  کوچکترین قدمی برای پیشرفت موسسه برنمی داشتم چون وقتی مدیر با لیاقتی وجود نداشته باشد ، هر زحمتی به باد خواهد رفت و مثال آب در هاون کوبیدن است.

برای همین می دانستم هر چه پول در این موسسه وارد شود ، او مدیری امانتدار و دلسوزی است .

برخلاف تصور بعضی از ناقص العقل ها ، این اعتراضات من ، هیچگاه برای سهم خواهی از زحماتی که برای  موسسه کشیده ام نبوده و نیست.

چرا که از ابتدا  برای کمک به یک مدیر پرتلاش و از همه مهمتر برای کمک به  هنرمندان پا به سن گذاشته و پیشکسوت در تمامی رشته های هنری بوده است ، چرا که نمی خواستم ببینم پیکر هنرمندی مثل مرحوم فتحی برای پول در گروی هزینه های بیمارستانش  باشد و هزاران مشکلات ریز و درشت هنرمندان این مملکت ، که والله حقشان این نیست.

من در این موسسه که هیچ ، در جایی دیگر هم دنبال منافع و مقامی نبودم ،

که همه می دانند با موقعیتی که داشته و دارم  اگر در این مملکت اهل منفعت جویی بودم ،امروز صاحب منصب و مال و منال بودم ، نه نوکر مردم .

از حادثه ترسند همه کاخ نشینان

ما کوخ نشینان غم سیلاب نداریم!

 من هر گونه قدمی که برای موسسه برداشتم را وظیفه ی اخلاقی و انسانی ام می دانستم ، در حالیکه این ۸ سال هیچ نقش مسئولیتی و مدیریتی در هیات امنا یا هیات مدیره نداشته ام و نیازی هم به این جایگاه ها نداشتم که بخواهم مثل اتفاقات اخیر خودم  را ابزار یا ماشین امضای این و آن کنم و خلاف نظر اکثریت اعضا ، صورتجلسه ای امضا کنم ، که تا ابد نتیجه آن مثل لکه ی سیاه در پرونده ی موسسه هنرمندان پیشکسوت و ذهن ما بماند .

حتما گناه اعضای هیات مدیره ی جدید به ویژه سه عضوی که خود هنرمند پیشکسوت هستند ،  سنگین تر از توطئه گران اصلی است و کاش دلیل قانع کننده ای برای فروش امضاهای خود داشتند و چند کلمه برای قانع شدن اعضا می نوشتند و البته امیدوارم ننویسند که ، مدیری خواسته مدیرش را عوض کند و ما کاره ای نبودیم ، که این عذر بدتر از گناه است.

 اکنون به همه عزیزانی که همصدا شدند و از من خواستند که به نمایندگی مساله را پیگیری کنم می گویم از این لحظه به بعد هر یک از اعضا منتظر باشند تا نتیجه ی  این سکوت چه خواهد شد.

آیا عذرخواهی و  دلجویی از اعضای موسسه ، معرفی افراد مقصر و مسببین این اتفاق تلخ ،  دلجویی واستفاده مفید از تجربیات آقای عظیمی در جایگاه مناسب تر ، اصلاح اساسنامه و دخیل کردن ارای اعضا در تصمیمات و انتخابات مدیران ،  استقلال و ارتقای جایگاه موسسه و … انجام خواهد شد؟

به متولیان وزارت ارشاد هم یاداوری می کنم که به هیچ وجه از حق خود کوتاه نخواهیم آمد،   یقینا با شناختی که این سالها از

آقای عظیمی مثل فرزندم دارم ،  می دانم به خاطر آنکه تصور نشود سهم خواه یا دنبال میز و مسئولیت است ،  این پیام را نوشته ، در حالیکه او یک سرمایه است و کسی حق ندارد با سرمایه های مدیریتی کشور در هر بخشی و حوزه ای اینگونه برخورد کند.

امروز همه ی متخصصان و  کارشناسان و حتی مردم عادی می فهمند که مشکل اصلی مملکت ما سوء مدیریت و رعایت نشدن اصل شایسته سالاری است ، به هر صورت نه از بحث اصلی موسسه دور می شویم و نه دست از آقای عظیمی بر میداریم ، ولی به حرمت پیامش چند روزی را به رصد اتفاقات و پیامدهای آن می گذرانیم تا پاسخ شایسته برای همه ی آنچه خواسته ایم را بیابیم.

کهنه سرباز فرهنگ و هنر ایران زمین

۳۱ فروردین ۹۹

برای مشاهده سوابق آقای داریوش ارجمند این مطلب را مطالعه فرمایید.

سلام و درود فراوان خدمت تمامی استادان و فرهیختگان عزیزم”

همانگونه که قبلا هم گفته ام ، من از لحظه ی برکناری تا امروز به برگشت در موسسه فکر نکرده ام و برنخواهم گشت.از سال ۹۱ که در موسسه هنرمندان پیشکسوت شروع کردم ، فقط به پایداری و اعتلای آن اندیشیده ام.
سپاس از شما بزرگان که دلتان برای ماندنم تپید و بارها با تماس تلفنی ، پیام ، نامه ، مصاحبه و امضاهایتان مرا مانند فرزند ، با مهر نواختید و …
حال که تقدیرم اینگونه رقم خورده که توفیق خدمتگزاری از من سلب شده ، ضمن ادای احترام به جایگاه رفیع و بلند تمامی هنرمندان پیشکسوت ، به آنچه برایم رقم خواهد خورد ، تن میدهم ، ولی تا زنده ام ارادتمند و دوستدار همه شما باقی خواهم ماند.
از آنجا که بقای موسسه و اعتلای آن اولویت اول و خواسته و آرزوی من و شماست ، خواهش می کنم زین پس با آرامش و بدون دغدغه فقط به پیشبرد اهداف وجودی آن بیاندیشید و با خویشتن داری از انتشار هر گونه مطلب در تعریف از حقیر یا تذکر و گلایه به تصمیم گیرندگان خودداری فرمایید.
جا دارد به صورت ویژه از استاد داریوش ارجمند که همیشه برای منافع جمعی پیشکسوتان ، شجاعانه، از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و حتی از آبرو و حیثیت خود مایه گذاشته اند قدردانی نمایم و اطمینان دهم ، لحظه به لحظه ی نگاه پدرانه ی ایشان در ذهنم نقش بسته و اگر توفیق داشته باشم در کتاب خاطراتم از فراز و نشیب ها، مهر و محبت و حمایت های بی دریغ ایشان و تمامی پیشکسوتان و تلخی و شیرینی های روزگار خواهم نوشت .

ارادتمندم
سید عباس عظیمی
۲۷ فروردین ۱۳۹۹