اشتغال الیگودرز، چالشی بزرگ و نیازمند راه حلی اساسی

بیکاری یکی از معضلات اصلی اقتصاد ایران است. جمعیت ایران در ۳۰ سال گذشته تقریباً دو برابر شده و اکثر کسانی که در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی ۵۷ متولد شده‌اند به سرعت به جمع متقاضیان کار می‌پیوندند. بر اساس اعلام وب سایت مرکز آمار ایران نرخ بیکاری کشور در بهار ١٣٩٧ برابر با ١٢,١ درصد است و این نرخ برای لرستان ۱۶٫۷ اعلام گردیده است. لرستان پس از ایلام صدرنشین جدول نرخ بیکاری در کشور است.

در بین شهرهای لرستان، شهرستان الیگودرز با آمار تقریبی ۲۴ هزار نفر بیکار رتبه اول بیکاری را در استان لرستان دارد. هرچند آمار مذکور مربوط به سال های گذشته است اما اگر همین آمار را درنظر بگیریم بدون شک بسیار رنج آور است.

بیکاری جوانان الیگودرز 

بیکاری اقشار مختلف الیگودرز از جمله جوانان این شهرستان موضوعی است که به درد بی درمانی تبدیل شده است و معلول یک علت خاص نیست. اگرچه تلاش های بسیاری برای اشتغال زایی بیکاران الیگودرز شده است اما هنوز الیگودرز در صدر شهرهای با نرخ بیکاری بالا می باشد. همین موضوع الیگودرز و استان لرستان را به قطب مهاجرفرست کشور تبدیل کرده است.

بیکاری جوانان الیگودرز معلول چند علت مختلف است که به برخی از آنها به اختصار اشاره خواهد شد.

چالش ایجاد مشاغل وعده داده شده

مهمترین علت بیکاری در الیگودرز محقق نشدن مشاغل وعده داده شده توسط دولت هاست. کارشناسان اقتصادی بر این باورند که ایران برای این که بتواند بیکاری را کنترل و نرخ آن را کاهش دهد باید سالانه بیشتر از یک میلیون شغل ایجاد کند در حالی که در طول سال‌های اخیر به‌طور متوسط نتوانسته برای بیشتر از ۵۵۰ هزار نفر شغل ایجاد کند. چنانچه وعده دولتها در ایجاد یک میلیون شغل سالانه محقق می گردید، سهم الیگودرز از این میزان ۱۷۵۰ شغل در هر سال بود. با توجه به آمارهای رسمی که میزان ایجاد شغل را حدود ۵۰۰ هزار در سال اعلام کرده است الیگودرز می بایست سالانه حدود ۹۰۰ شغل را شاهد باشد که آمار بیکاران الیگودرز خلاف این موضوع را نشان می دهد.

چالش رشد اقتصادی

کارشناسان اقتصادی بر این باورند که ایران برای غلبه بر مشکل بیکاری، نیازمند رشد اقتصادی بالای هفت درصد است اما در طول چند سال گذشته متوسط رشد اقتصادی در حد پنج درصد بوده‌است. رشد اقتصادی در مناظق محروم از عدد ۵ هم پایین تر می باشد و الیگودرز یکی از نقاطی است که از رشد اقتصادی مناسبی برخوردار نمی باشد.

استان لرستان با دارا بودن حدود ۵ درصد جمعیت کشور دارای نیروی کار جوان و فراوان، منابع غنی طبیعی، تنوع آب و هوایی، ۸۰۰ هزار هکتار اراضی کشاورزی، منابع متنوع، ذخایر نفت و گاز، ظرفیت‌های گردشگری، حیات وحش، اقلیم ۴ فصل و حدود ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار جنگل است. اما متاسفانه شاهد هستیم که با تمام این ظرفیت‌ها بر اساس آمارهای منتشر شده استان لرستان در مقام اول بیکاری کشور قرار دارد.

چالش سرمایه گذاری

کارشناسان اقتصادی بر این باورند که بخشی از رشد اقتصادی چند سال اخیر حاصل افزایش درآمدهای بالای نفتی بوده‌است در حالی که دولت بدون سرمایه‌گذاری کافی نمی‌تواند به رشدی قابل اتکا دست یابد تا با آن شعار افزایش فرصت‌های شغلی را تحقق بخشد.

 

جذب نیروی غیر بومی در پروژه های بزرگ

شهرستان الیگودرز با آمار تقریبی ۲۴ هزار نفر بیکار رتبه اول بیکاری را در استان لرستان دارد. هرچند آمار مذکور مربوط به دوسال گذشته است اما اگر همین آمار را درنظر بگیریم بدون شک بسیار رنج آور است.
آنچه که باعث نارضایتی جوانان بیکار این شهر شده است عدم استخدام نیروهای بومی در بعضی ادارات و پروژه های عمرانی الیگودرز است. به طوری که اکثر بیکاران این شهرستان دارای مدارک دانشگاهی هستند و متاسفانه به ناچار تن به مشاغل کاذب داده اند و در مقابل پس از بازنشستگی پرسنل ادارات نیروهای قراردادی و رسمی از دیگر شهرهای استان لرستان جایگزین آنها می شوند.
این درحالی است که شرکت ها و کارگاههای سدسازی نیز نسبت به جذب نیروهای بومی اقدامی اساسی نکرده اند و آن گونه که شایسته است اجرای این پروژه ها نتوانسته مرحمی بر زخم کهنه بیکاری این شهر باشد به هرحال امیدواریم که مسئولان ذیربط برای جذب نیروهای بومی منطقه در ادارات، پروژه های عمرانی و شرکتهای سدسازی برنامه ای اساسی تدوین کند تا شاهد کاهش آمار بیکاری درمنطقه باشیم.

سوء مدیریت در ایجاد اشتغال

در دوره های مختلف گزارشاتی مبنی بر اقدامات دستگاه های دولتی برای ایجاد اشتغال با محوریت گروه برنامه ریزی توسعه و اشتغال شهرستان الیگودرز در رسانه ها منتشر می گردد. اما به دو دلیل این اقدامات قابل ردیابی و پیگیری نیستند:

• عدم وجود برنامه مدون 
• عدم گزارش عملکرد صریح و واضح

انتصاب مدیران دولتی اغلب بر اساس ارتباطات و حمایت های پیدا و پنهان انجام می شود. تاکنون هیچ مدیری برنامه اجرایی خود را برای تصدی پست مدیریتی منتشر نکرده است. از سوی دیگر مردم و رسانه ها هم به دلیل نبود مستندات نتوانسته اند پیگیر عملکرد مدیران باشند.

دخالت نمایندگان منتخب مردم در انتصاب مدیران، بویژه مدیران اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی یکی دیگر از عوامل عدم پیشبرد برنامه های اشتغال است. تغییر سریع و کوتاه مدت بودن دوره ریاست بر اداره کار سبب می گردد که سیاست های اشتغال به بار ننشیند.

ضعف زیرساخت صنایع بزرگ

این مطلب در حال تکمیل می باشد. چنانچه نظری دارید می توانید از بخش تماس با ما نظر خود را با کارشناسان سایت در میان بگذارید.

تماس با ما