گمان نبرید آنان که در راه خدا کشته شدند مردگانند.  بلکه آنان زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.

 (سورهُ آل عمران آیه ۱۶۹)

*کتابِ «مردروزهای نبرد » زندگی نامه وخاطرات شادروان امیرسرتیپ دوم جانباز غضنفر آذرفر را روایت می کند که توسط آقای عباس عابدساوجی؛ ‌نویسندهُ  چیره دست با پیشینهُ نگارشِ۲۷عنوان  کتاب به رشته ی نگارش درآمده است*

*کتابِ مردروزهای نبرد مشتمل بر۳۶۳ صفحه ۳۹فصل درقطع رُقعی، توسط نشرِ آتشبار(وابسته به آجا) سال ۱۳۹۹به زیورِچاپ آراسته شده است

 *راوی به عنوان یکی ازنوابغِ نظامی وازفرماندهانِ برجستهُ ارتش، ناگفته‌هایی از دوران جنگِ تحمیلی را در این کتاب روایت می‌کند که به عنوانِ چراغِ راه آینده ،شگفت آور وعبرت آموز هستند*.

  بخشی از خاطرات اختصاص دارد به دورانِ کودکی ،جوانی، اثنای انقلاب و نقش موثّرِ راوی و همرزمانش در ارتش که  درزمره ی افرادِ موحد و وطن دوست بوده اند

 جان فدایانی که از بزرگترین متاع هستی ،جانِ خود مایه نهادند و باتبعیّت از فرمان امام خمینی (ره)  باعث شدند تادرخشش و پیروزی ها پی درپی تحقّق یابند

 ازبدو تولّد در سال ۱۳۱۸ روستای مُغانک ( ضلع جنوب شرقی الیگودرز)تا سال ۱۳۹۶تمامیِ وقایع خدمتی و شیوه های مدیریتِ کاریزماتیکِ وی در این کتاب توسط نویسندهُ خلاّق، روایت شده است.

درعنفوان نوجوانی وجوانی وی  ازدانش آموزانِ نابغه بوده و نبوغش را آموزگاران،تحسین می نمودند قبل از ورود به مقطعِ ابتدایی،خوانشِ قرآن مجید را به سببِ ضریب هوشی بالا درمکتب خانهُ آبادی نزدِ ملااحمد(مکتب دارِ روستا) فرامی گیرد

 هنگامیکه وارد مقطعِ دبستان میشود

آموزگار به پدرش میگوید، فرزندتان بایددرمقطعِ چهارم ثبت نام بشود!

قریحهُ خدادادی واستعدادِذاتی اش دراواسط دههّ بیست ،زبان زدِخاص وعام درمنطقه میگردد!

 جهت ادامه تحصیل، راهیِ قصبهُ چمن سلطان وسپس الیگودرز میشود

راوی با محدودیت های مالیِ پدر مواجه شده واز سویی پدر حامی ومشوّقِ اصلی درپیشرفتِ تحصیلی اش بود

 وی درابتدای دهه ۳۰ مدتی رانزد عموی خوددرخوزستان به تحصیل ادامه میدهد،دستِ تقدیرموجب میشودتا دوباره به روستا رجعت نماید

اربابِ آبادی وایادی اش، پدرش رامواَخذه  که چرابدونِ اجازه ،فرزندت رابه مدرسه شهر فرستاده ای؟

 با حمایت وتوصیهُ پدر در سال ۱۳۳۵شمسی نزد عمهُ خودبه اصفهان می‌رود در دبیرستان ادب یکی ازمدارسِ ممتازِ اصفهان به تحصیل ادامه میدهد

سپس بامعدلِ ممتاز ،موفق به اخذ مدرک دیپلم ازآن دبیرستان میگردد

 وی  درکنکورِ ورودیِ دانشگاه افسری ارتش، شرکت وباکسبِ رتبه های ممتاز در نیرویِ زمینیِ ارتش استخدام میشود

وی پس ازطیِ دورهُ رزم مقدماتی ،رسته ی پیاده راآگاهانه  انتخاب میکند

راوی به دلیلِ نبوغ و شایستگی های فردی،تمامیِ دوره های عرضی وطولی راباموفقیت های خیره کننده، سپری ومدارج را با اخذِنمراتِ بالا،  پشت سرمی نهد

طوری که درحینِ تحصیل ،اعجابِ مدّرسان وفرماندهان رابرمی انگیزد

همچنین به زبان های انگلیسی وعربی تسلط می یابد

دوره های ویژه همچون:زرم درکوهستان،پرش باچتر،رزم درارتفاعات برف گیر،تکاور،رنجر ودیگر دوره های ویژه رادرداخل کشور سپری میکند

 به همین موازات و نبوغِ منحصربه فردش ،توسط فرماندهان جهت طیِ دوره های تکمیلی وخاص به خارج ازکشور اعزام میگردد

هنگامیکه پس ازدوره ها به میهن رجعت میکند بارویتِ کارنامه هایش ازوی به عنوانِ یک استعداد درخشان ویک نابغه ی نظامی یادمیگردد

درابتدای سال ۱۳۵۷ به عنوان فرمانده نیروهای حافظ صلح به جنوب لبنان اعزام ودریک برهه ای حساّس، نیروهای شهیدچمران رااز محاصره نجات میدهد

درآستانه ی پیروزی انقلاب بانیروهای تحت امرش به کشور بازمیگردند.

 عطف به پیشینه اش به عنوانِ استادِ تکاوری در کمیتهُ تکاو رمرکزِ پیاده شیراز مشغول به خدمت میشود

 مصادف باتحرکاتِ متجاوزان درمردادماه ۱۳۵۸ بلا فاصله برابر فرمانِ سلسله مراتب درمریوان حضورمی یابد وفرماندهیِ پادگان مریوان راعهده دارمیشود

وی دراردیبهشت ماه سال ۱۳۵۹ به علت اصابت تیر وترکش ازناحیه هردوپا دچار صدماتِ جدی شده و اضطراری باهلی کوپتر ،اعزام میگردد

 روایت‌های سرکار بانو توکلی همسر شادروان امیر سرتیپ دومِ جانباز غضنفر آذرفربامصادیقِ آموزنده به نگارش درآمده که خواندنی ست

فصلِ اولِ روایت، مخاطب را وارد گذشتهُ خود می نماید و چگونگی تحصیل و ورودش به ارتش را باحلاوت روایت میکند

راوی پُلی به گذشته می‌زند.

بعد از مرگِ نابهنگامِ مادر، شیرازه ی زندگی مختل میشود ولی با پشتیبانی وتشویقهای پدر ،جهت ادامهُ تحصیل به خوزستان واصفهان عزیمت میکند.

 در این فصل ،راوی پیشینه ُخانوادگی  ومحلِ ولادتش را به مخاطب می‌شناساند.

بسیاری ازافسران ودرجه دارانِ ارتش ازاواسط دههُ چهل تا اواسطِ دههُ پنجاه نزدِ راوی دوره های ویژه را سپری وازایشان به عنوان یکی از اساتیدِ برجسته وبانیانِ تکاوری درارتشِ ایران یاد میشود

شهید سپهبد صیادشیرازی یکی ازاسطوره های تکرارناشدنیِ ارتش دراوسط دهه چهل ،دوره تکاوری خودرانزدِ وی سپری نموده است

مقارن باپیروزی انقلاب درمرکز پیاده شیراز ،طیِ تصمیماتِ خردمندانهُ وی‌ ,تجهیزات و اموالِ پادگان درآن مقطع اززمان،محافظت میگردد

رویدادها آنچنان دل انگیز باذکرِ جزییات  وحماسی بیان می‌شوند که مخاطب هم‌ تاپایان  همراه میشود

  آن برههُ تاریخی ،برایِ مخاطبانِ جوان امروزی بامصادیق وادله بازنمایی می‌شود

 بی نظمی ها درابتدای سال ۱۳۵۸ سلسله‌ مراتب را درهم می ریزد که متعاقبا با فرمانِ امام خمینی(ره) بیست و نهم فروردین ماه به‌عنوان روزِ ارتش اعلام و آنگاه نظم،همبستگی و اعتبارِ مخدوش شده مجدد به ارتش  بازمی‌گردد.

پس ازمجروحیتِ شدیدازناحیه هردوپا درپادگان مریوان‌ مصادف با اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ ترجیح می‌دهد که دربیمارستان نباشد وازاستراحت پزشکی استفاده نکند داوطلبانه  باپیکری مجروح وصدماتی عمیق‌، عصا دردست برابرِ تدابیرِ رده های مافوق ، فرماندهیِ لشگر۸۴پیاده لرستان رابرعهده میگیرد

سلسله مراتبِ فرماندهی ازخلوص،اتکّال،ایمان ،صفای دل و سلحشوری اش به وجدمی آیند

 این باربه عنوانِ فرماندهیِ لشگر۳۰پیاده گرگان،گمارده میشود و به همراه دلیرمردان وخط شکنانِ لشگر۳۰ پیاده درعملیات فتح المبین ۱۳۶۱/۱/۶ ایفای نقش میکند

درابتدایِ سال ۱۳۶۲  فرماندهیِ خطیرِ لشگر۲۸پیاده کردستان به اومحوّل میگردد وعملیاتِ کوهستانی ودشوارِ  والفجر۴رابه مدت ۳۴ ازتاریخ ۱۳۶۲/۷/۱تا تا ۱۳۶۲/۸/۳ طراحی واجرا میکند

این بارنیز با همان عارضه ی مجروحیت  ولی باعشقی سرشار نسبت به مکتب ومیهن، برابرِ فرمانِ رده های مافوق  درتاریخ ۱۳۶۵/۴/۱۸ فرماندهیِ لشگر۶۴پیاده ارومیه راعهده دارمیشود درمورخه ۱۳۶۵/۱۲/۱۳درمنفی ۳۰درجه سانتیگراد،عملیات کربلای ۷را بانبوغ منحصربه فردش ،طراحی وبا جانفشانی های فرماندهان و رزمندگانِ خط شکن‌، فتحِ تاریخیِ ارتفاعاتِ جبل السلطان(۲۵۱۹) درمنطقهُ عملیاتی پیرانشهر  ،رقم می‌خورد این عملیاتِ پیچیده و سِتُرگ به عنوان سندِ افتخارارتش ونیروهای مسلح درتاریخِ دفاع ونبردهای  ایران زمین درسوابقِ  ثبت میگردد

*راوی بااتّکالی فزاینده،ایمانی راسخ  وصدق درگفتاروبالاخّص عمل گرایی، اشتهاریافته است که میزانِ نفوذِ کلام، جذابیت و محبوبتش دربین همقطاران، آنقدر قوی  بوده وهست که مصداقِ بارزِ فرماندهی برقلبهاست*

 تاریخِ شفاهیِ دفاع و جنگ، خواندنی و قابل تامل است.

  هر صفحه‌ُ خون رنگش، برگی زرّین از تاریخِ راستینِ این ملت است

 به راستی نگارشِ تاریخ رسمیِ دفاع وجنگ، رسالتی ست ‌که بردوش نویسندگانِ تاریخ شفاهی،نهاده شده است

 نویسندهُ کارآزموده ( آقای عباس عابدساوجی) به شایستگی توانسته است جایگاه راوی رااز بدوِ ولادت،دوران تحصیل،اثنای انقلاب ،زمانِ دفاع وبعدازبازنشستگی به مخاطبان بشناساند.

نبردهای دفاعی درطولِ ادوارتاریخی ، همانندِ جنگِ تحمیلیِ متجاوزانِ بعثی علیه ایران به نوعی پدیدآورنده ی یک جریانِ فرهنگیِ عمیق درعرصهُ گیتی شده است

مکتبی متوکل وعزت آفرین به نامِ ادبیّاتِ پایداری ، توسط مدافعان ایرانی درجهان، بنیان نهاده شد.

به نقل از مرتضی سرهنگی ؛همان طور که جنگ فرماندهانِ خودش را پیدا می‌کند

همان گونه هم نویسندگانِ خودش را می یابد

باقضاوت تاریخ ، سرانجامِ این وقایع به تعالی، امید و فتحِ جاودانه ختم خواهدشد

 در فصل آخر کتاب  اشاره شده است که نسل فردا  قدرِ مدافعان و سربازانِ از جنگ برگشته‌،جانبازان ،آزادگان ،شهدا  وخانواده‌های معظم شهیدان رابیش ازپیش  بدانند

 چون این تنها نبردی درتاریخ ایران زمین بود که با رشادتِ دلیرمردان ، مدافعان وطن و امثال شادروان امیر سرتیپ دوم جانبازغضنفر آذرفرحتا یک وجب از خاک پاک میهن را از دست ندادیم

ایمانِ راسخ،خلاقیت، ساده زیستی،تواضع وشجاعتِ ایشان برزبانِ همقطاران وهم وطنانِ قدرشناس تاهمیشه جاری خواهدبود

همشهریان قدرشناس به صورت مردم نهاد وبا حمایتهای ساحادم آجا درتاریخ ۱۴۰۱/۷/۱۱ مراسم نکوداشت شادروان امیرسرتیپ دوم جانباز غضنفر آذرفر را باشکوهمندی هرچه تمام تر وحضور پرشمارِ مشتاقان درتهران برگذار نمودند

شادروان امیر سرتیپ دوم جانبازغضنفر آذرفر باپیکری مصدوم ‌،ناشی ازجانبازی  درمورخه ۱۴۰۲/۱۱/۱۵ رُخ درنقاب خاک فروکشید وبه همرزمان شهیدش پیوست ودرباغِ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد.

آرزومندیم همچون دیگر مشاهیرِ ایران زمین توسطِ متّولیانِ امر ؛تندیسِ  این امیرِ خلّاق،ساده زیست، سرافرازومحبوب درالیگودرز(زادگاهش) تعبیه گردد

مقارن با چشم ازجهان فروبستن ویا خجسته زاد روزشان  به عنوانِ روزملّیِ تکاور ،توسطِ مسئولینِ مربوطه درتقویم به مبادی ذیربط  ارائه  گردد