۲۵ اردیبهشت روز حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی گرامی باد
۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت «حکیم ابوالقاسم فردوسی»، بزرگترین حماسهسرای ایران و یکی از حماسهسرایان بزرگ جهان است. براساس گفتههای تاریخی؛ ۲۵ اردیبهشت روزی است که فردوسی سرودن شاهنامه را بعد از ۳۰ سال به پایان رساند و به همین علت امروز روز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی نام گرفته است.
استاد محمد بیات به همین مناسبت مطلبی را تهیه کرده اند که از نظر شما می گذرد:
باغبان جان ایران جان توست
هستی ایران زمین از آن توست
تجلیل
از فردوسی تجلیل از یک شاعر نیست تجلیل از یک فرهنگ است
او شاعر تمام ملت بود و شعر ایران را سرود ستاینده قدرت نبود عمر خود را صرف افتخار ملت خود کرد
معماری حکیمانه
او در برپایی کاخی بلند از نظم در زبان فارسی چنان استوار. قامت افراشته که در درازنای تاریخ مصون از باد و باران و فرسایش سرافراز بر تارک ایران زمین می درخشد
اثر سترگ او بنایی بلند و یادگاری بزرگ و عظیم و درخور افتخار و بنیاد اتحاد اقوام ایرانی است . سراسر آن اخلاق و آزادی و گردن فرازی است و تسلیم نشدن در مقابل
ناحق که از قدرت آفرینندگی فکری و هنری حکیم سرفراز توس است
شاهنامه
کتاب پیوند حوزه تمدنی ایران بزرگ و آسیای مرکزی است .اثری است که ما را با هم تبارانمان آشنا و پیوند می دهد از این جهت بزرگترین نقش را در تدوین هویت ملی و هم گرایی ما داشته است
ای برادر تاجیکستان هم خراسان تُو است
گر خراسان تن بود این پاره جان تُو است
در بخارا و سمرقند و خجند و وخش وچاچ
ریشه فرهنگ اجداد درخشان تُو است
کابل و بلخ و هرات و گنجه و مرو حصار
همچو شیراز و سپاهان است ایران تُو است
(شاعر بهروز ذبیح ا..)
ابر مرد
تاریخ و ادبیات ایران آنقدر وسعت نظر دارد که هرجای در میان اقوام بیگانه صفات پسندیده ای از قبیل خرد مندی صلح طلبی و دانایی می بیند با امانت داری تمام ابراز می کند و از بیان و تحسین آن فرو گذار نمی کند
از زبان افراسیاب که پهلوانی جنگ افروز است :
مرا سیر شد دل ز جنگ و بدی
همی جست باید ره ایزدی
کنون دانش و داد باز آوریم
به جای غم و رنج ناز آوریم
حکیم
با نجابتی که داشت توانست از نخوت ملی بکاهد و نسبت به بیگانگان انصاف به خرج دهد و به ایرانی معنویتی دیگر ببخشد
بطوری که چهره انسان خردمند . بزرگوار . دوست داشتنی . سرداری دلیر و تیزهوش و سپهبدی کاردان و سرافراز و پهلوانی فداکار . و اهل نام وننگ وآزادمردی پایبند به زاد و بوم خود چون پیران ویسه (دشمن و هماورد ایرانیان) بیافریند
این افتخار بزرگ حکیم و فرهنگ ایران است که شایستگی های پیران ویسه جلوه و شکوه خاصی دارد و زندگی و مرگ او بلندترین سخن شاهنامه است
تو با دشمن ار خوبی گویی رواست
ز آزادگان خوب گفتن سزاست
جنگ
از نگاه حکیم نمودی غیر خِرد ورزانه و اهریمنان دارد واز این جهت در شاهنامه به صلح ودوستی سفارش شده است
هم از آشتی کام مردم رواست
که نابود باد هرکه او جنگ خواست
یکی از
نکات بارز و مهم و قابل توجه شاهنامه امانت داری حکیم در بیان داستانها است
به پرسیدم از هرکسی پر شمار
بترسیدم از گردش روزگار
گر از داستان یک سخن کم بود
روان مرا جای ماتم بود
عشق در
خردنامه داستان دل انگیزی است . شرم و حیای عشق پهلوانان که حکیم آنها را با استادی تمام ترسیم میکند و از لطافت و نجابت و شورانگیزی و احساس و اخلاق خاصی برخودار است ، و با شور و هیجان و فرزانگی و معرفت و صمیمیت همراه است عشق زال و رودابه ، رستم و تهمینه ؛.بیژن و منیژه، فرنگیس و گلنار …..زنان در عین برخورداری از فرزانگی .بزرگ منشی و دلیری از جوهر زنانه نیز سرشار هستند هم عشق می آفریند وهم زیبایی بیرونی دارند و هم احترام ،
حکیم در وصف رودابه :
دو ابرو کمان و دو گیسو کمند
به بالا به کردار سرو بلند
روانش خرد بود وتن جان پاک
تو گفتی که بهره ندارد زخاک
وب سایت روزالیگودرز ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت «حکیم ابوالقاسم فردوسی»، را به همه ی فارسی زبانان ایران و حوزه ایران فرهنگی تبریک می گوید.
گرد آوری به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی ونکوداشت حکیم فرزانه توس استاد محمد بیات
برای پیوستن به صفحه اینستاگرام روزالیگودرز بر روی لینک زیر کلیک کنید.
آماده سازی برای انتشار در وب سایت روزالیگودرز : خانم رژان بسحاق