آوای نامورنامه یا شاهنامة شنیداری اثری ماندگار است که با بیانی شیوا توسط سیدمحمدرضا رضوی با خوانش صحیح داستان‌های شاهنامه و متن گزیدة آن خلق شده است.

پی افکندم از نظم کاخی بلند
که از باد و باران نیابد گزند
نمیرم از این پس که من زنده‌ام
که تخم سخن من پراگنده‌ام

هر روز که می‌گذرد، بزرگی و شکوه شاهنامة حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی بیش از پیش آشکار می‌‌شود.

شاید خوانندگان گرامی ندانند که نامورنامة باستان یا همان شاهنامة فردوسی، یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها در سال‌ها و حتی دهه‌های پیشین بوده است.

نه فقط متن و سروده‌ها، به پژوهش و ویرایش بزرگترین و بهترین نویسندگان و ادب پژوهان ایرانی و خارجی، پیاپی به چاپ رسیده است، که تک‌نگاری‌ها، داستان‌های جداگانه، گزارش و بررسی و سنجش ادبی و زبان پژوهی و اسطوره شناختی در کنار وجوه تاریخی این نامة بزرگ، چنان سرشار و پربار بوده که باور کردن آن برای بسیاری از ناشران و نویسندگان نیز شگفت‌آور است.

باری، شاهنامه آکنده از راستی و دانش و داد و پایمردی و اخلاق است و هرچه پراکنده، جز دهش و بزرگی و شکوه و دادگری نبوده است.

برخی بر این گمانند که شاهنامه، گزارش زیست و نبرد و آرزوهای پادشاهان دیرینه بوده است. اما آگاهان و آشنایان با این اثر بزرگ می‌دانند که شرح سلسله‌ها و گزارش حضور پادشاهان اساطیری یا باستانی، فقط پوسته و پوستین این رسالة بزرگ و بی‌همتاست.

شاهنامه گزارش پیدایی، پویایی و پایداری یک ملّت در طول هزاره‌هاست. ما، میهن سده‌ها نیستیم، ما گوهر هزاره‌هاییم و این بهای سنگینی برای ما به همراه داشته است.

سنّت و سنگینی بار این همه تاریخ و آداب و باورها، افسانه‌ها و اساطیر و داستانها، فرهنگ و دانش و ادبیات، اخلاق و انصاف و جوانمردی، جنگ و پیروزی و شکست… هیچ ملّتی به قدر ما طاقت ماندگاری در سختی‌ها و درآویختن با اهریمن و دیوها و نابخردان و نابکاران را نداشته است.

ایران، تنها‌ترین و سترگ‌ترین افسانة تاریخ، و تنها واقعیت بازمانده از ژرفای اساطیر است.
سخن از انتشار و استقبال گسترده از چاپ‌ها و رویکردهای پژوهش در شاهنامه به میان آمد.

به این نکته باید اشاره کنم که خواندن شاهنامه بسیار دشوار است و ما که خود، اهل ادب و خواندن شاهنامه و آثار کلاسیک ادبی دیرینه بوده‌ایم، می‌دانیم که چه رنجی در طول تمام دوره‌های کارشناسی تا دکتری برای فهم و گزارش و حتی خوانش شاهنامه باید کشیده شود.

شاهنامه از سخت‌ترین و مهم‌ترین متون تاریخ ادب و فرهنگ ماست و هرچه می‌گذرد نیاز بدان و آشنایی با آن، برای تک‌تک فرزندان ما، اهمیت افزونتری پیدا می‌کند.

سه گانه ی اسطوره ها و پهلوان سیستانی، دهقان زاده، حکیم خوش ذوق و وطن پرست باژی و دلاورمردان شاهنامه خوان و شاهنامه دوست قوم لُر(بختیاری و لرستانی) بر پایداری زبان پارسی تاثیر بسیار داشته اند. برای مشاهده ادامه مطلب بر روی لینک کلیک کنید. شاهنامه، قوم لر و بزرگداشت حکیم فرزانه توس ابوالقاسم فردوسی

از گذشته‌های دیر و دور، نقّالان و گزارشگران شاهنامه، با خواندن آن، و ادیبان و بزرگان با نگارش و بازنویسی و استشهاد به اشعار شاهنامه، بر ضرورت آموزش آن کتاب پایه و این پایة بزرگ زبان و ادب و فرهنگ و یاورهای ایرانیان پای می‌فشرده‌اند.

در سال‌های اخیر، امکانات فراوانی برای گزارش و خوانش شاهنامه پدید آمده و حتی کانال‌های مجازی و شبکه‌های ویژة شاهنامه‌خوانی و تدریس و آموزش سروده‌های استاد فردوسی به وجود آمده اند.

به ویژه آن که گزارش یا تصحیح استاد فروتن و فرزانة فرهنگ ایران، دکتر جلال خالقی مطلق، نقشی یگانه در این عرصه ایفا کرده و فرهنگ معاصر میهن ما را بدان سربلند نموده است.

آوای نامورنامه یا شاهنامة شنیداری

آوای نامورنامه یا شاهنامة شنیداری  آخرین کوشش از این نمونه کارها و آزمون‌های مربوط به شاهنامه است.

شاهنامه گزاری و گزارش شنیداری سروده‌های فردوسی، به بیان گرم و گیرای سیدمحمدرضا رضوی، همراه با موسیقی پخته و عالی پیمان پورشکیبایی و گروه نوازندگان همراه وی، اثری ممتاز و بسیار شیوا را در پیرامون شاهنامة فردوسی خلق کرده و در اختیار هموطنان ما قرار داده است.

این اثر که همراه با توضیحاتی، توسط نشر «آ»، ضبط و تکثیر شده، فشرده‌ای است که ۶۰ ساعت خوانش صحیح داستان‌های شاهنامه و متن گزیدة آن را در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد.
«آوای نامورنامه» را دانشمند نامدار و ادیب یگانه دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن نظارت بر این متن و خوانش، و صحّت آن را کتباً در مقدمة کتاب گواهی کرده‌اند و همین مزیّت برای اعتبار بخشیدن به صحت علمی آوای نامورنامه کفایت می‌کند.

شنیدن و خواندن شاهنامه، بخشی از سنّت هزار سالة نقالی و شاهنامه خوانی پارسی زبانان بوده و هست اما در ادوار اخیر، خوانش صحیح براساس بهترین نسخه‌ها، همراه با گزارش و آموزش درست خوانی در دانشگاه‌ها نیز بر غنای این سنّت هزاره‌ای افزوده است.

دکتر محمّدعلی اسلامی ندوشن در مورد توجه به فردوسی و شاهنامه در جامعه ایران مطلبی نوشته  و نکات جالبی را مطرح کرده اند. پیشنهاد می کنم مطلب عجم زنده کردم بدین پارسی – تحقیق شاهنامه یا فردوسی را مطالعه فرمایید.

خالق آوای نامورنامه یا شاهنامة شنیداری

سیدمحمدرضا رضوی، متولد ۱۳۳۹، کارشناس ارشد زبان و ادبیات پارسی است که بیشتر سال‌های عمر را به تدریس و پژوهش ادبیات میهن، به ویژه شاهنامه گذرانده است.

او برای تدوین و تألیف شاهنامه شنیداری یا آوای نامورنامه، حدود دوازده سال پژوهیده و کوشیده است. در کتابچة راهنمای این لوح فشرده، دربارة کم و کیف زندگی و کارهای او و موسیقی‌دانان و همراهان پژوهشی و هنری و فنی این اثر توضیح داده شده است.

شاهنامه، سند هویت و شناسنامة ایران و ایرانی است. تا زمانی که فرزندان ما بتوانند این اثر و آرمان‌های بلند فردوسی بزرگ را بخوانند و دریابند، میهن و سرزمین و فرهنگ و اخلاق و ارزش‌های ما سربلند و محفوظ خواهد بود.