زنده یادحسین سلاحی ، شاهنامه خوان پیشکسوت و از پایه گذاران و گسترش دهندگان سبک الیگودرز در شاهنامه خوانی است که تاثیر بسزایی در توجه جوانان و مردم به شاهنامه و حکیم فرزانه توس داشته است.

زندگینامه استاد حسین سلاحی به درخواست وب سایت روزالیگودرز و توسط استاد غلامرضا سلاحی  تهیه شده است. غلامرضا سلاحی علاوه بر نسبت فرزندی، خود نیز از شاگردان این استاد نام آور شاهنامه خوان بوده است. بسیاری از مردم الیگودرز و کسانی که با ایشان روبرو می شدند او را با عنوان زال الیگودرز خطاب می کردند.

تولد تا خرید اولین کتاب حسین سلاحی

زنده یادحسین سلاحی،فرزند ارشد استاد محمد تفنگ ساز،در سال۱۳۰۵خورشیدی،در شهرستان الیگودرز، دیده به جهان گشود،

پدرش که مهارت کم نظیری در حرفه ی تفنگسازی داشت از موهبت سوادنیز بهره‌مند بود و علاوه بر این که به کتب تاریخی احاطه ای داشت، شاهنامه را نیز با لحن و سبکی دلنشین می خواند.

پی بردن او به اهمیت سواد آموزی، موجب شد تا حسین را به مدرسه بفرستد.( لازم به ذکر است .که در آن زمان تعداد کسانی که فرزند خود را به مدرسه می فرستادند.بسیار محدود و انگشت شمار بوده) که در نهایت موفق به تحصیل تا پایه ی ششم ابتدایی،با کیفیت بالا گردید.

از آنجا که ادامه تحصیل در دبیرستان، منوط به مهاجرت به شهرهای بزرگتر بود،این امکان وفرصت از ایشان گرفته شد.
حسین سلاحی از همان ابتدای خردسالی.شاهنامه خوانی را از پدر و همچنین شرکت در جلساتی که پدرش به همراه دوستانش داشت ،فرا گرفت.

تا جایی که اغلب عضو ثابت آن انجمن بود. در سنین نوجوانی نخستین کتابی که توسط حسین خریداری شد. کتابی با عنوان( فلکناز و خورشید آفرین و سرو وگل)بود که از محل پس انداز پولهای جیبی هفتگی،انعام ها و عیدانه ها بود، تهیه شد.) لازم به ذکر است که در شهرستان الیگودرز،علاوه بر خواندن شاهنامه ، کتابهایی نظیر خسرو وشیرین ،فلکناز ،حیدر بک و… هر کدام با سبک و لحن مخصوص، خوانش میشود)

خدمت سربازی، اشتغال و جلسات شاهنامه در آبادان

پس از اتمام خدمت سربازی ایشان به همراه تعدادی از شهروندان الیگودرزی به استخدام شرکت نفت آبادان در می آیند.

جالب اینکه با دریافت نخستین حقوق خود،اقدام به خرید کتاب ارزشمند شاهنامه می کند.در طول پانزده سال اقامت در شهر آبادان.ایشان اقدام به برگزاری جلسات شاهنامه خوانی، به صورت خانگی با سایر همکارانش از استانها و مناطق مختلف کشور. مینماید.

هر کدام از اعضای جلسه شاهنامه را با لحن و سبک خاص منطقه خود میخوانند.

احتمال می رود که علاوه بر نبوغ شخصی، قسمتی از سبک منحصر به فرد ایشان،که مبتنی بر روان خوانی، تنوع در خوانش و تحریر گذاری به هنگام میباشد، نتیجه همین نشستهای شبانه و اختلاط دیگر سبکهای شاهنامه خوانی باشد.

علاقمندی استاد حسین سلاحی به شاهنامه و الگوبرداری در زندگی

علاقه و دلبستگی حسین سلاحی به کتاب شاهنامه،تعریف و تفسیر داستانهای آن، همراه با احاطه واشراف کم نظیر ایشان، به گونه ای که دست کم ده هزار بیت از جاجای مختلف شاهنامه از بر داشت،

داشتن صدا وسبک زیبا و دلنشین، ساده زیستی ،و عمل به گفتار خداوندگار سخن در حد توان، همراه با تواضع و فروتنی مثال زدنی. موجب شد تا جمع کثیری را در طول عمر خودعلاقمند و شیفته به فردوسی و شاهنامه سازد.
پس از برگشت به زادگاه خود و روی آوردن به مشاغل آزاد(کشاورزی و رانندگی) ایشان همچنان در جلسات خانگی شاهنامه خوانی شرکت میکرد.

در حدود سال ۱۳۵۰ یکی از دوستانش، ناخواسته، وبه بهانه این که خود،کاری در ساختمان رادیو دارد،ایشان را با مسئول وقت رادیو مواجه میکند و هنگامی که آن مسئول پرسش می کند ، که کارتان در رادیو چیست؟ دوستش پاسخ می دهد که جهت شاهنامه خوانی آمده اند.حسین سلاحی که خود را در مقابل عمل انجام شده میبیند، ناگزیر ابیاتی را در حضور مسئول مربوطه میخواند.که بسیار مورد قبول و پسند ایشان و اشخاص حاضر در جلسه میگردد.
سپس ایشان را به قسمت ضبط صدا برده و با استفاده از امکانات پیشرفته رادیویی، داستانی از شاهنامه را ضبط می کنند ، که چندین بار از طریق برنامه ی فرهنگ و مردم رادیو پخش میگرد

بازگشت بی حاصل از رادیو

شوربختانه اخلاق محجوب و خجول حسین سلاحی وچهره ی پر آزرم و شرم، که خصیصه ی ذاتی مردمان دیار الیگودرز بوده و هست. و عدم علاقه و دلبستگی به داشتن شهرت و حتی ثروت، موجب میگردد که ایشان پافشاری و اصرار مسئولین وقت برنامه را در اجرای هفتگی مراسم شاهنامه خوانی رّد کرده وحتی ارائه پیشنهادهای جذاب مالی و مادی هم نمی تواند مانع از برگشت او به زادگاهش شود.
شور بختانه بدین جهت که اگر حسین سلاحی دارای چنین روحیه و رویه ای نبود ،میتوانست در یک برنامه فراگیر وکشوری موجب رونق بیشتر و اعتلای فرهنگ شاهنامه و شاهنامه خوانی در کل کشور گردد.

حضور شاهنامه خوان بزرگ در برنامه های کشوری

از اهم برنامهایی که ایشان در آنها شرکت داشت علاوه بر جلسات خانگی وخصوصی،میتوان به شاهنامه خوانی هفتگی در اداره ارشاد شهرستان الیگودرز و همچنین اجرای برنامه در همایشهای کشوری که به مناسبت نکوداشت فردوسی وبه همت مسئولین وقت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی که با حضور اساتید نامدار کشوری و مردم فرهنگ دوست الیگودرز برگزار گردید ،اشاره کرد.
از دیگر برنامه ها میتوان به همایش بزرگ سبکهای شاهنامه خوانی سراسر کشور، که در سال۱۳۷۸ در سالن تئاتر شهر تهران با حضور اساتید صاحب اندیشه برگزار گردید ،اشاره کرد.

استاد حسین سلاحی و آقای ابوالقاسم دهقان از الیگودرز، و به نمایندگی از استان لرستان در آن شرکت کرده، وبه قضاوت هیات محترم داوری،سبک شاهنامه خوانی الیگودرز ،گویاترین ،رساترین، وزیبا ترین سبک، از بین تمامی سبکهای شاهنامه خوانی کشور شناخته و معرفی گردید.

احترام مردم قدرشناس الیگودرز به فعال عرصه فرهنگ

لازم به ذکر است که در سال ۱۳۸۱ به پیشنهاد دکتر محمود صادقی زاده وهمت و تلاش حاج محمد بیات، رئیس وقت ، و سایر دست اندرکاران اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان الیگودرز،مراسم گرامیداشتی برای ایشان برگزار گردید.

این پاس داشت به دلیل حدود هفتاد سال عشق و علاقه و تلاش و کوشش در راه اعتلای فرهنگ اصیل پارسی و شاهنامه و شاهنامه خوانی بود.

استاد حسین سلاحی در این راه هیچگاه از صرف انرژی،جوانی،وقت و هزینه و آبرو و…دریغ نورزیدند، در این نکوداشت که با حضور مسئولین شهرستانی و استانی.وهمچنین مردم عزیز،شریف وفرهنگ مدار الیگودرز که در آن مراسم به حق سنگ تمام گذاشتند از ایشان تجلیل و قدردانی شد.

مدت کوتاهی پس از این مراسم ،حسین سلاحی دوستانش را به خانه دعوت کرده و در همان انجمن با آنها وداع گفته و دو ماه بعد، پس از یک بیماری کوتاه در دی ماه ۱۳۸۱ ودر سن ۷۶ سالگی دیده از جهان فرو بست.

خبر درگذشت این هنرمند پیشکسوت و صاحب سبک الیگودرزی از اخبار شبکه ی یک سیما و رسانه استانی شبکه افلاک ، اطلاع رسانی گردید.

هر آنکسی که سراغ از من حقیر گرفت
بگو حباب غمی بود و از زمانه پرید

این مطلب در حال تکمیل شدن است چنانچه نظری در خصوص مطلب دارید یا مطلب مستقلی در این خصوص دارید می توانید از طریق لینک زیر برایمان ارسال کنید.

تماس با ما