ولی الله شاهسواری ستاره فروزان شعر و پهنه ادبیات است و هر کس که با ایشان کمی آشنا باشد این سخن را تایید خواهد کرد.

جمله فوق و متن زیر به قلم دوست و همراه استاد ولی الله شاهسواری، آقای مصطفی عباسی نگاشته شده است. علاوه بر متن، تصاویر استفاده شده در این نوشته نیز توسط ایشان ارسال شده است. 

در این مطلب تصویر دستخط استاد که غزلی را به دوست خود آقای عباسی هدیه داده است نیز ضمیمه است. 

درود وسلام حضور سروران ادیب و یاران حبیب

بی شک آنکس که نظری هرچند گذرا برپهنه شعر و موسیقی خطه ادب پرور لرستان خاصه شهرستان ادیب پرور الیگودرز داشته،یا با زنده یاد استاد ولی اله شاسواری حشرونشر و نشست وبرخاست داشته ویا با آثار ارزشمند او آشنایی داشته،ویا دستکم نام این بزرگمرد عرصه شعرو ادب پارسی را شنیده است،وانکس که درین وادی نظری انداخته و نام اسناد رانشنیده، به زعم جقیر نخواسته بشنود.

چرا که نشست و برخاست با ایشان برای هرکس و این حقیر افتخاریست والا، که مزیدی بر اعتبار و اعتماد ست.

برای من کمترین، والاترین و نابترین و ارزشمندترین لحظات زندگی بی ثمرم ، لحظات و روزهایی بود که در معیت ایشان سر کرده و بعنوان یا میزبانی خادم، ویا میهمانی مزاحم از چشمه معرفت و دریای گرانستگ وجود ایشان قطره ای بعنوان تبرک چشیده ام.

اگر درین وادی چیزی آموخته ام بی شک از گوهر وجود استاد فرهیخته ای چون او ،و درخشندگی نور ستاره ا ی فروزان در پهنه ادبیات این مرز و بوم بنام استاد شاiسواری است.

افتخار آشنایی با استاد از سال ۱۳۶۶ نصیب بنده گردید ، سالهایی که هنوز آتش جنگ زبانه میکشید وبنده که جوانی خام بودم آنروزها بعلت بمباران شهرها بسیاری از ساگنین ‌شهرها برای امان ماندن از حملات هوایی دشمن به روستاها رفته و روستاهای مجاور ازدحامی عجیب را تجربه مینمود.

شبی به واسطه یکی از دوستان با دم گیرا و نفس قدسی ایشان آشنا ، ودر ادامه مسحور نوای سه تار و پنجه سحر انگیز استاد شدم ،آن شب سرد و برفی زمستان بود ولی در سرای استاد، گرمای وجود ایشان هر فسردگی و یخزدگی را آب و بجوش و خروش می آورد، آنشب هرگز و هرگز از خاطرم زدوده نخواهد شد، واینگونه شد که من مفتون و مجذوب این شوریده سر نا آرام شدم.

و اکنون غزلی زیبا و ناب از ایشان که بخط خود استاد زینت بخش یکی از کتب موجود در کتابخانه شخصی حقیر شده را تقدیم دوستداران و عاشقان ایشان میکنم.

هر آنکه جام وفا راشکست ایساقی
ازین معامله طرفی نبست ایساقی
دریغ آینه دل که در کشاکش عشق
بپای دوست فتاد و شکست ایساقی
تمام عمر به شکرانه سجده خواهم کرد
اگرکه زلف تو افتدم بدست ایساقی
بنازم آتش میخانه نگاهت را
که جرعه جرعه به جانم نشست ایساقی
گذشت عمر و ننوشیده ایم مینایی
هنوز از لب آن می پرست ایساقی
بریزباده به شادی آن هشیواری
که رشته های خرد را گسست ایساقی
بهوش باش که تا تازیانه در کارست
سیاه مست دراین شهر هست ایساقی
من از قبیله پرهیز بودمی زین پیش
خمار چشم توام کرد مست ایساقی
امید رفت و جوانی گذشت وباز دلم
بفکر باختن دیگرست ایساقی!
گناه دور فلک نیست این سیه کاری
فراز همت ما گشت پست ایساقی

یاد ونامش همواره در تار و پود ما تنیده است
بدرود

برای پیوستن به صفحه اینستاگرام روزالیگودرز بر روی لینک زیر کلیک کنید.

صفحه اینستاگرام روز الیگودرز

آماده سازی برای انتشار در وب سایت روزالیگودرز : خانم رژان بسحاق