مرزبان‌نامه کتابی است در اصل به زبان مازندرانی، نوشتهٔ اسپهبد مرزبان بن رستم است. بعدها سعدالدین وراوینی آن را از زبان طبری به فارسی دری نقل کرد.

این اثر یکی از آثار ارزنده زبان فارسی و طبری است که در نیمه اول سده هفتم میان سال‌های ۶۱۷–۶۲۲ هجری قمری از زبان طبری باستان به زبان پارسی دری نوشته شد.

مرزبان نامه از جمله شاهکارهای بلامنازع ادب فارسی و مازندرانی در نثر مصنوع مزین است
و می‌توان آن را سرآمد همه آن‌ها تا اوایل سده هفتم دانست وراوینی چند سال بعد از اولین ترجمه مرزبان نامه یک بار دیگر دست به ترجمه این کتاب از زبان مازندرانی به فارسی زد .

‘مرزبان نامه طبری’ در نُه باب، یک مقدمه و یک ذیل است. این کتاب از زبان حیوانات و به تقلید از کلیله و دمنه نصرالله منشی نوشته شده‌است. در واقع نویسنده کتاب از طریق داستان‌های غیرمستقیم و از زبان حیوانات پند و اندرزهای خود را به پادشاه زمان خود می‌گوید.
تاریخ ترجمه مرزبان‌نامه و تهذیب آن به دست وراوینی کاملاً معلوم نیست، ولی مسلماً بین سال‌های ۶۰۷–۶۲۲ اتفاق افتاده‌است. مرزبان‌نامه از نوع ادب تمثیلی (فابل) محسوب می‌شود و نثر آن فنی است.

منبع : ویکیپدیا

پیشگفتار منظومه مرزبان نامه از بیان سید حسین معصومی

روزی از روزهای پاییزی در یک کتابفروشی چشمم به یکی از مجموعه کتاب های ادبیات کهن، از مجموعه انتشارات آریان افتاد که عنوان آن داستان های مرزبان نامه بود.

در حقیقت کتاب مرزبان انمه توسط نویسنده محترم از نثر پیچیده و فنی به نثر روان برگردانده شده بود تا مورد توجه و مطالعه نسل جوان، نیز کسانی که خواندن نثر قدیم برای ایشان مشکل یا ملال آور است قرار گیرد.

پس از مطالعه کتاب تصمیم گرفتم تا این مجموعه ارزشمند را با استفاده از همین اثر به نظم در آورم.

اثر فوق الذکر توسط استاد علی اصغر بشیری به نثر روان برگردانده شده است و توسط این حقیر نیز به نظم روان درآمده است تا آثار ادبی و گنجینه های ادب فارسی در قالب های مختلف اعم از نثر یا نظم در اختیار نسل جوان و کسانی که با ادبیات روز آشنایی دارند قرار گیرد.

معرفی کتاب